Kolarstwo ekstremalne – nazywane również grawitacyjnym – opiera się na jeździe po trasie obfitującej w liczne przeszkody sztuczne i naturalne. To sport, w którym liczy się nie czas, a styl wykonania trików oraz znakomita zabawa podczas jazdy rowerem!

Krok 1: skatepark

Jeżeli dopiero rozpoczynasz przygodę ze sportami grawitacyjnymi, koniecznie zaopatrz się w porządny komplet ochraniaczy (nie zapomnij o kasku!), a następnie zweryfikuj stan techniczny roweru. Pierwszych tricków możesz nauczyć się w pobliskim skateparku, wyposażonym w bezpieczne w użytkowaniu i stosunkowo proste przeszkody. Jeśli pogoda nie sprzyja lub gdy krępuje Cię obecność innych osób, skorzystaj z oferty płatnych obiektów, zlokalizowanych najczęściej wewnątrz budynków.

Warto wiedzieć, że:

• Niemal każdy powiat dysponuje przynajmniej jednym skateparkiem, dostosowanym do użytku osób w różnym wieku i o różnym stopniu zaawansowania. Rozejrzyj się za obiektem w swojej okolicy.
• Kryte skateparki znajdziesz m.in. w Chorzowie, Warszawie czy Wrocławiu.

Krok 2: pump track

Zanim udasz się na prawdziwą trasę grawitacyjną, poświęć dodatkową chwilę na popracowanie nad zmysłem równowagi i prawidłową techniką jazdy. Warto w tym celu wybrać się na trasę typu pumptrack, czyli tor w kształcie zamkniętej pętli. Ma on specjalnie ukształtowaną, falistą nawierzchnię (tz. muldy) i wyprofilowane zakręty, dzięki którym możliwe jest nabranie prędkości w wyniku przenoszenia ciężaru ciała (tzw. ruchu pump). Pumptracki służą zarówno do jazdy rekreacyjnej, jak i profesjonalnych treningów. Jazda na pumptracku stanowi również bezpieczne przygotowanie do treningów górskich – pozwala wyczuć rower, nauczyć się właściwego balansu ciałem oraz sposobów na nabieranie prędkości przy pomocy naturalnych przeszkód.

Warto wiedzieć, że:

• Do jazdy po torze lepiej wybrać rowery o słabej amortyzacji bądź jej całkowitym braku.
• Pumptracki powoli wkraczają w przestrzeń miejską – obecnie znajdują się w większości miast, przekraczających 100 tys. mieszkańców (m.in. w Rybniku, Toruniu, Szczecinie czy Lublinie).
• Największy pumptrack w Polsce jest zlokalizowany w Nowym Sączu przy Al. Piłsudzkiego. Składa się z aż dwóch torów o łącznej długości 150 m. To również plac z przeszkodami i kładkami do wyskoków o powierzchni przekraczającej 200 m kw.

Krok 3: dirtpark

Dirtpark to – jak sama nazwa wskazuje – miejsce, gdzie można się zbrudzić. Liczne przeszkody są usypywane z ziemi w formę hopek, które służą do wykonywania skoków i ewolucji w powietrzu. Pasjonaci jazdy grawitacyjnej do dyspozycji mają również wieże, drewniane rampy, funboxy, trampoliny czy baseny z gąbkami. Trasa najeżona jest przeszkodami dla rowerzystów o różnym stopniu umiejętności. Niektóre z nich mogą wybić kolarza nawet na kilkanaście metrów w górę, pozwalając na wykonywanie szeregu efektywnych akrobacji.

Warto wiedzieć, że:

• Rower do tego typu jazdy musi być niezwykle wytrzymały i sztywny (BMX, górski)
• Ze względu na łatwość stworzenia konstrukcji oraz dostępność materiału, dirtparki stale powstają w nowych miejscach – najczęściej na skrajach pól, lasów i wzniesień. Dla własnego bezpieczeństwa warto odbyć pierwsze treningi na sprawdzonych, stworzonych pod okiem profesjonalistów torach. Znajdziesz je m.in.: w Sopocie (nieopodal Opery Leśnej), Wrocławiu, Krakowie (Park Lotników) czy Olsztynie (BP Wąwóz).

Krok 4: freeride

Dyscyplina przypomina nieco popularny downhill, opierając się na zjazdach (lub wjazdach) przy pomocy specjalnego, przystosowanego do tego roweru. Jazda odbywa się w trudnym, wymagającym terenie – obfitującym w wystające korzenie, błotnistą lub sypką nawierzchnię oraz duże nachylenia na trasie. Najczęściej są to słabo uczęszczane górskie szlaki, leśne przełaje czy dawne poligony wojskowe. Trasa obfituje w liczne przeszkody, jej elementem może być również techniczny odcinek North Shore – wymagający tor przeszkód.

Warto wiedzieć, że:

• Rowery zjazdowe noszą nazwę dual lub po prostu freeride bike. Ze względu na specyficzne warunki poszczególnych tras odradzamy korzystanie z innych modeli.
• Trasy przebiegają najczęściej przez góry i/lub obszary leśne, a ich bieżący układ – ze względu na zmienną pogodę – należy weryfikować każdego roku. Oficjalne trasy są ogłaszane przy okazji zawodów FR, trasy techniczne natomiast nie są publikowane w Internecie.

Jeżeli nie wiesz, czy w Twojej okolicy znajdują się parki rowerowe – skorzystaj z mapki, znajdującej się pod tym linkiem.