Styl klasyczny jest jednym z najtrudniejszych do opanowania stylów pływackich. Jego technika znacznie różni się od pozostałych stylów i dotyczy to niemal każdego aspektu, łącznie z faktem, że główną siłę napędową stanowią tutaj nogi (70%) przy nieznacznym wsparciu ramion (30%).

1. Trochę historii

Styl klasyczny jest uznawany za najstarszy styl pływacki i pierwszy, który pojawił się na zawodach. To właśnie ta technika posłużyła kapitanowi Matthew Webb’owi do pokonania wpław Kanału La Manche w rewelacyjnym czasie 21 godzin i 45 minut. Przepłynięcie z Dover do Calais odbyło się pomiędzy 24 a 25 sierpnia 1875 roku, a sam wyczyn zapisał się na kartach historii jako pionierski.

2. Pozycja ciała

Utrzymuj ciało w pozycji horyzontalnej, na linii wody. Twoja głowa powinna przecinać taflę wody, tak, by pozwolić Ci zaczerpnąć powietrza, a następnie (już pod wodą) je wypuścić.

3. Nogi

Praca nóg opiera się na wykonywaniu obunożnych kopnięć poprzedzonych przyciągnięciem pięt w stronę pośladków i zgięciem kolan. W trakcie wykonywania kopnięcia Twoje stopy powinny być skierowane na zewnątrz („żabka”), a sam ruch nóg powinien być kierowany na boki, a następnie do siebie (wewnątrz), w celu zamknięcia sekwencji. Kolejne odbicie powinno nastąpić w momencie zakończenia cyklu oddechowego.

4. Ramiona

Praca rąk w stylu klasycznym rozpoczyna się w momencie, gdy ciało znajduje się na linii wody – wyprostowane ramiona należy wyciągnąć do przodu, ręce powinny znajdować się blisko siebie, a dłonie powinny być zwrócone na zewnątrz pod kątem mniej więcej 40 stopni. 

Faza zagarnięcia wody zaczyna się od rozszerzenia ramion, które należy pociągnąć na boki okrężnymi ruchami przy wykorzystaniu dłoni – do momentu, gdy osiągną wysokość barków. Następnie zginamy łokcie i zmieniamy kierunek ruchu ramion, zastępując okrężny ruch zgarniający złączeniem ramion ze zwróceniem ku sobie dłoni. W trakcie zmieniania pozycji ramion (i dłoni) łokcie powinny być blisko ciała – a całe przejście powinno odbyć się pod wodą.

5. Oddychanie

Podnoś klatkę piersiową w trakcie wykonywania fazy zagarnięcia wody, a następnie opuść ją aż do momentu, w którym Twoje ciało znajdzie się na linii wody. Wydech wykonaj w momencie zanurzania klatki piersiowej, gdy głowa znajdzie się pod wodą.

6. Nawrót

W momencie nawracania (oraz zakończenia dystansu) Twoje dłonie muszą dotknąć ściany w tym samym czasie, więc przyciągnij kolana do klatki piersiowej – będąc w gotowości do szybkiego dotknięcia ściany – a następnie mocno się odepchnij. W trakcie fazy zanurzenia dopuszczalne jest wykonanie jednego pełnego wymachu ramion w celu powrotu do wyjściowej pozycji horyzontalnej, wykonując jedno kopnięcie w stylu klasycznym oraz jedno w stylu motylkowym.