- Idziemy czarnym.

- Nie! Czarnym lepiej nie, bo jest trudny. Może czerwonym?

Każdy kto choć raz był na pieszej wędrówce, mógł usłyszeć taką rozmowę albo sam się zastanawiać, który szlak wybrać. Jednak czy kiedykolwiek zastanawiałeś/aś się, dlaczego taki, a nie inny kolor jest na szlaku po którym się poruszasz? Już wyjaśniam. 

Szlaki turystyczne są oznaczane by ułatwić turystom poruszanie się w terenie. O szlaki te dbają odpowiednie oddziały PTTK. Przy okazji mogą one prowadzić przez najciekawsze miejsca w danym regionie. Odnawianiem i znakowaniem szlaków zajmują się osoby, który przeszły specjalny kurs i zdały egzamin na znakarza szlaków turystycznych. Szlaki turystyczne piesze wyznaczane są np. tak żeby szlaki tych samych kolorów nie krzyżowały się i nie były zbyt blisko siebie. 

Szlaki te są wyznaczane za pomocą pięciu podstawowych kolorów. Są to: 

Szlak czerwony. To główny i najważniejszy szlak w danym obszarze. Jest on najbardziej wartościowy ze względów turystycznych, ponieważ przebiega zazwyczaj przez najważniejsze krajobrazowo i przyrodniczo miejsca. W Polsce najdłuższy jest Główny Szlak Beskidzki, który ma 517km.

Szlak niebieski. Tym kolorem oznaczane są szlaki długodystansowe, wiąże się to z pokonywaniem dużych odległości. Przykładem takiego szlaku jest szlak z Rzeszowa do Grybowa, który ma 445km.

Szlak zielony. Tym szlakiem powędrujemy przez ciekawe miejsca w danym regionie. Przykładem może być tu szlak przez Wąwóz Homole w Pieninach, prowadzący na szczyt Wysokiej, będącej w Koronie Gór Polski. Może być też szlakiem łącznikowym.

Szlak żółty i czarny. To szlaki łącznikowe pomiędzy pozostałymi. Nie muszą być TRUDNE! Mają pomóc nam w przemieszczaniu się po danym regionie.  Kolor szlaku nie oznacza jego stopnia trudności. Być może mylnie odnoszone są do kolorów zjazdowych tras narciarskich. Tam dany kolor oznacza stopień trudności.

Oprócz standardowych oznaczeń o kształcie prostokątów możesz znaleźć jeszcze przykładowe oznaczenia:

 

Kropka oznacza początek lub koniec szlaku. Wykrzyknik (białego koloru) i kolor szlaku - bądź czujny! Szlak może zmienić nagle kierunek. Strzałka mówi: „skręć teraz”, natomiast ostatni znak oznacza, że za chwilę nastąpi lekki zakręt w lewo.

Gdzie można znaleźć te oznaczenia? Najczęściej na drzewach, pniach, kamieniach, głazach. Jednak w zimie trzeba uważać, bo część z tych znaków może być przysypana śniegiem. Na otwartych przestrzeniach ustawia się tyczki, które mają nam pomóc w poruszaniu się w terenie, gdy znaków nie widać lub jest mgła. W Bieszczadach przy takich tyczkach są również numery, które mają pomóc w lokalizacji w razie wzywania GOPR.

Ciekawostką jest, że na starych mapach międzywojennych nie znajdziecie oznaczeń kolorów a jedynie litery. I były to następujące oznaczenia: C- czerwony szlak, N-niebieski, Z-zielony, Ż- żółty, S- czarny (s jak sadza)

Bardzo ciekawie chodzi się granicą. Międzynarodowe umowy z naszymi południowymi sąsiadami ustaliły, że na granicy będzie oznaczenie z jednego kraju. I tak np. długodystansowym szlakiem z Grybowa do Rzeszowa na części wspólnej ze Słowacją wędrujemy tylko znakami słowackimi. Różnica między polskimi znakami a słowackimi czy czeskimi jest taka, że ich znaki są węższe oraz występuje przerwa między białym pasem a kolorem. W Czechach na drogowskazach podawane są kilometry, u nas i na Słowacji czas przejścia do następnego punktu.

Wiem, jak wędrówka może być fascynująca, z pięknymi widokami czy nawet spotkaniem jakiegoś zwierzęcia. Może się zdarzyć, że zgubisz szlak. Rada ode mnie: Nie panikuj. Wróć do ostatniego miejsca, gdzie widziałeś/aś znak. Oglądaj się też za siebie, szlak powinien być oznaczony w dwóch kierunkach.  Nie próbuj szukać „do przodu”. Wyciągnij mapę lub uruchom aplikacje, staraj się zorientować w terenie. Teraz gdy już wiesz jaki szlak jest oznaczony danym kolorem. Łatwiej Ci będzie teraz zaplanować wędrówkę

W różnych regionach Polski możemy znaleźć lokalne oznaczenia ciekawych szlaków jak np. szlak serduszek w Beskidzie Małym, szlak św. Jakuba w Beskidzie Śląskim. 

                                                                                                                                       Gosia Kubień